ساختار گواش
شباهت زیادی به آبرنگ داشته و برخی نقاشان این دو متریال را هم‌زمان به کار می‌گیرند . برخی از انواع آبرنگ‌های موجود در بازارنیز که بیشتر به صورت تیوپ ، خمیری یا نیمه مایع در دسترس هستند ، به گونه‌ای ساخته شده‌اند که بتوان کیفیت های آبرنگ و گواش را هم‌زمان پدید آورد.
بیشتر انیمیشن‌های قرن بیست و یکم از گواش برای ایجاد جلوه های مات همراه با آبرنگ مورد استفاده قرار میدادند. تکنیک گواش رامی‌توان مخلوط با مدادرنگی، آبرنگ، جوهر،اکولین و رنگ‌های دیگر نیز استفاده کرد.
گواش یکی از رنگ‌هاییست که اثر نقاشی شده باآن را به راحتی می‌توان اسکن نمود و در کامپیوتر آن را نشان داد و ویرایش کرد..
رنگ گواش ، به دلیل سادگی در استفاده و کنترلی که می‌توان بر روی آن داشت ، و همچینن ارزان بودن ، به اشتباه به عنوان وسیله‌ای برای نقاشی کودکان و افراد تازه‌کار شناخته شده اند( گواش به دلیل داشتن مواد مضربرای کودکان مناسب نیست، می توان از ابزار های جایگزین مثل آبرنگ برای آن هااستفاده کرد) . در حالی که گواش برای طراحی پوستر و انیمیشن‌سازی بسیار کارآمد است.
ساختار گواش، همانند آبرنگ،عامل اتصال رنگدانه هابه‌طور سنتی صمغ عربی است اما از اواخر قرن نوزدهم، از موادارزان تری مانند دکسترین زرد نیز استفاده شد. به عبارت دیگر گواش در نتیجه ترکیب رنگدانه و یک ساکن‌کننده مثل صمغ عربی یا صمغ نشاسته (دکسترین) به دست می‌آید با این حال در ترکیبات آن از موادی مانند گلیسرین ، کربنات کلسیم و پی ال نیز استفاده می‌شود. همچنین برخی گواش‌ها نیز هستند که به پخش رنگ روی کاغذ کمک می‌کند.